#magikevenvangen?

Zijn er zaken te klein om daarvoor naar de rechter te stappen? Die vraag kwam bij mij op toen ik vandaag een uitspraak las van de rechtbank Amsterdam. Het ging in die zaak om het minuscule bedrag van €2,29. Toch moest de rechter er aan te pas komen en die was daar op zijn zachts gezegd niet heel erg van gecharmeerd. Wat is er aan de hand?

Eerst wat achtergrond. Als je wordt verdacht van een strafbaar feit dan is het verstandig om je te laten vertegenwoordigen door een advocaat. Dat kost natuurlijk geld. Het kan voorkomen dat je wordt vrijgesproken omdat er niet genoeg bewijs was, dat je wordt ‘ontslagen van alle rechtsvervolging’ omdat je een goede reden had om het feit te plegen (zelfverdediging bijvoorbeeld), of dat je een rechterlijk pardon krijgt wat betekent dat het feit wel bewezen kan worden maar dat je geen straf krijgt. Als de rechter tot een van deze uitspraken komt, heb je nodeloos kosten moeten maken omdat de Staat je ten onrechte voor de rechter heeft gesleept. In het wetboek van strafvordering is dan geregeld dat je in die gevallen de kosten die je als burger hebt moeten maken voor je verdediging vergoed kan krijgen. Ook is er geregeld dat als je onterecht hebt vastgezeten dat ook die kosten vergoed kunnen worden.

Wat is er in de uitspraak aan de hand? De verdachte (die in de uitspraak verzoeker wordt genoemd) is eerder aangehouden op verdenking van een mishandeling. Hij is kort door de politie in voorlopige hechtenis genomen (in verzekering gesteld) en is dezelfde dag weer vrijgelaten. Later heeft de politierechter de verdachte vrijgesproken van de mishandeling.

De advocaat van de inmiddels vrijgesproken persoon dient vervolgens een verzoekschrift in de bij de rechtbank. De advocaat vraagt om 3 dingen. Een schadevergoeding van €105 voor het onterecht vastzitten. Verder wil de advocaat €550 voor het indienen van het verzoekschrift én omdat hij op de zitting over dit geval moest verschijnen. Dit zijn trouwens allebei standaardbedragen die in een tabel staan die alle rechtbanken gebruiken. Als laatste, en dat werd het heikele punt, wilde de advocaat €2,29 reiskostenvergoeding.

In die uitspraak geeft de rechter zowel de officier van justitie als de advocaat er van langs. De officier wordt verweten dat hij de €2,29 niet wil vergoeden terwijl daar geen enkel goed argument voor is. De advocaat wordt verweten dat hij €550,- vraagt voor de procedure.

Nu kan je zeggen, wat een discussie om niets. Honderden euro’s gemeenschapsgeld weggegooid voor €2,29.- En waarom wil die advocaat €550?!? Toch vind ik dat niet terecht. De advocaat heeft gewoon een redelijk verzoek gedaan en kan er niets aan doen dat de officier van justitie zich daar zonder reden tegen verzet. Vervolgens komt de advocaat op de zitting die wordt gepland en hij wil dan het bedrag wat daarvoor staat, namelijk €550,-. Dat hebben we nou eenmaal met elkaar afgesproken.

Is het dus soms terecht dat je voor €2,29 naar de rechter gaat? Ja, soms wel, als het OM zich niet aan zijn eigen regels houdt! Wie anders dan de rechter corrigeert ze dan?

Michaël Glas